ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ੴ सतिगुर प्रसादि ॥ Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ. One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru: ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ ਮਹਲਾ ੩ मारू सोलहे महला ३ Maaroo solhé mėhlaa 3 Maaroo, Solhay, Third Mehl: ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਅਪਣੀ ਵਡਿਆਈ ॥ करि करि वेखै अपणी वडिआई ॥ Kar kar vékʰæ apṇee vadi▫aa▫ee. Creating the creation, He gazes upon His own greatness. ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਹੁਕਮੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੧॥ आपे करे कराए आपे हुकमे रहिआ समाई हे ॥१॥ Aapé karé karaa▫é aapé hukmé rahi▫aa samaa▫ee hé. ||1|| He Himself acts, and inspires all to act; in His Will, He pervades and permeates all. ||1|| ਹੁਕਮੀ ਸਹਜੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ॥ हुकमी सहजे स्रिसटि उपाई ॥ Hukmee sėhjé sarisat upaa▫ee. By the Hukam of His Command, He effortlessly created the Universe. ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਜਗਤੁ ਗੁਬਾਰਾ ॥ माइआ मोहु जगतु गुबारा ॥ Maa▫i▫aa moh jagaṫ gubaaraa. The world is in the darkness of love and attachment to Maya. ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋ ਵੀਚਾਰਾ ॥ गुरमुखि बूझै को वीचारा ॥ Gurmukʰ boojʰæ ko veechaaraa. How rare is that Gurmukh who contemplates, and understands. ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੨॥ आपे नदरि करे सो पाए आपे मेलि मिलाई हे ॥२॥ Aapé naḋar karé so paa▫é aapé mél milaa▫ee hé. ||2|| He alone attains the Lord, unto whom He grants His Grace. He Himself unites in His Union. ||2|| ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥ आपे मेले दे वडिआई ॥ Aapé mélé ḋé vadi▫aa▫ee. Uniting with Himself, He bestows glorious greatness. ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥ गुर परसादी कीमति पाई ॥ Gur parsaadee keemaṫ paa▫ee. By Guru’s Grace, one comes to know the Lord’s worth. ਮਨਮੁਖਿ ਬਹੁਤੁ ਫਿਰੈ ਬਿਲਲਾਦੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਈ ਹੇ ॥੩॥ मनमुखि बहुतु फिरै बिललादी दूजै भाइ खुआई हे ॥३॥ Manmukʰ bahuṫ firæ billaaḋee ḋoojæ bʰaa▫é kʰu▫aa▫ee hé. ||3|| The self-willed Manmukh wanders everywhere, weeping and wailing; he is utterly ruined by the love of duality. ||3|| ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਵਿਚੇ ਪਾਈ ॥ हउमै माइआ विचे पाई ॥ Ha▫umæ maa▫i▫aa viché paa▫ee. Egotism was instilled into the illusion of Maya. ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥ मनमुख भूले पति गवाई ॥ Manmukʰ bʰoolé paṫ gavaa▫ee. The self-willed Manmukh is deluded, and loses his honor. ਗੁਰ ਤੇ ਗਿਆਨੁ ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਪਾਇਆ ॥ गुर ते गिआनु नाम रतनु पाइआ ॥ Gur ṫé gi▫aan naam raṫan paa▫i▫aa. Spiritual wisdom is obtained from the Guru, along with the jewel of the Naam, the Name of the Lord. ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਨਾਇ ਰਾਚੈ ਸਾਚੈ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੪॥ गुरमुखि होवै सो नाइ राचै साचै रहिआ समाई हे ॥४॥ Gurmukʰ hovæ so naa▫é raachæ saachæ rahi▫aa samaa▫ee hé. ||4|| But one who becomes Gurmukh is absorbed in the Name; he remains immersed in the True Lord. ||4|| ਮਨਸਾ ਮਾਰਿ ਮਨ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥ मनसा मारि मन माहि समाइआ ॥ Mansaa maar man maahi samaa▫i▫aa. Desires are subdued, and one remains immersed in the mind. ਆਪੇ ਖੇਲ ਕਰੇ ਸਭਿ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਦੇਇ ਬੁਝਾਈ ਹੇ ॥੫॥ आपे खेल करे सभि करता आपे देइ बुझाई हे ॥५॥ Aapé kʰél karé sabʰ karṫaa aapé ḋé▫é bujʰaa▫ee hé. ||5|| The Creator Himself stages all His plays; He Himself bestows understanding. ||5|| ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥ सतिगुरु सेवे आपु गवाए ॥ Saṫgur sévé aap gavaa▫é. One who serves the True Guru eradicates self-conceit. ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਬਦਿ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥ मिलि प्रीतम सबदि सुखु पाए ॥ Mil pareeṫam sabaḋ sukʰ paa▫é. Meeting with his Beloved, he finds peace through the Word of the Shabad. ਅੰਤਰਿ ਪਿਆਰੁ ਭਗਤੀ ਰਾਤਾ ਸਹਜਿ ਮਤੇ ਬਣਿ ਆਈ ਹੇ ॥੬॥ अंतरि पिआरु भगती राता सहजि मते बणि आई हे ॥६॥ Anṫar pi▫aar bʰagṫee raaṫaa sahj maṫé baṇ aa▫ee hé. ||6|| Deep within his inner being, he is imbued with loving devotion; intuitively, he becomes one with the Lord. ||6|| ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣੁ ਗੁਰ ਤੇ ਜਾਤਾ ॥ दूख निवारणु गुर ते जाता ॥ Ḋookʰ nivaaraṇ gur ṫé jaaṫaa. The Destroyer of pain is known through the Guru. ਆਪਿ ਮਿਲਿਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ॥ आपि मिलिआ जगजीवनु दाता ॥ Aap mili▫aa jagjeevan ḋaaṫaa. The Great Giver, the Life of the world, Himself has met me. ਜਿਸ ਨੋ ਲਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਭਉ ਭਰਮੁ ਸਰੀਰਹੁ ਜਾਈ ਹੇ ॥੭॥ जिस नो लाए सोई बूझै भउ भरमु सरीरहु जाई हे ॥७॥ Jis no laa▫é so▫ee boojʰæ bʰa▫o bʰaram sareerahu jaa▫ee hé. ||7|| He alone understands whom the Lord joins with Himself. Fear and doubt are taken away from his body. ||7|| ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇਵੈ ॥ आपे गुरमुखि आपे देवै ॥ Aapé gurmukʰ aapé ḋévæ. He Himself is the Gurmukh, and He Himself bestows His blessings. ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ॥ सचै सबदि सतिगुरु सेवै ॥ Sachæ sabaḋ saṫgur sévæ. Through the True Word of the Shabad, serve the True Guru. ਜਰਾ ਜਮੁ ਤਿਸੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਾਕੈ ਸਾਚੇ ਸਿਉ ਬਣਿ ਆਈ ਹੇ ॥੮॥ जरा जमु तिसु जोहि न साकै साचे सिउ बणि आई हे ॥८॥ Jaraa jam ṫis johi na saakæ saaché si▫o baṇ aa▫ee hé. ||8|| Old age and death cannot even touch one who is in harmony with the True Lord. ||8|| ਜਲਿ ਜਲਿ ਖਪੈ ਬਹੁਤੁ ਵਿਕਾਰਾ ॥ जलि जलि खपै बहुतु विकारा ॥ Jal jal kʰapæ bahuṫ vikaaraa. It burns and burns, and is destroyed in all its corruption. ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਜਲੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥ त्रिसना अगनि जलै संसारा ॥ Ṫarisnaa agan jalæ sansaaraa. The world is burning up in the fire of desire. ਮਨਮੁਖੁ ਠਉਰ ਨ ਪਾਏ ਕਬਹੂ ਸਤਿਗੁਰ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ਹੇ ॥੯॥ मनमुखु ठउर न पाए कबहू सतिगुर बूझ बुझाई हे ॥९॥ Manmukʰ tʰa▫ur na paa▫é kabhoo saṫgur boojʰ bujʰaa▫ee hé. ||9|| The self-willed Manmukh finds no place of rest anywhere. The True Guru has imparted this understanding. ||9|| ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥ सतिगुरु सेवनि से वडभागी ॥ Saṫgur sévan sé vadbʰaagee. Those who serve the True Guru are very fortunate. ਸਾਚੈ ਨਾਮਿ ਸਦਾ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥ साचै नामि सदा लिव लागी ॥ Saachæ naam saḋaa liv laagee. They remain lovingly focused on the True Name forever. ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਰਵਿਆ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥ अंतरि नामु रविआ निहकेवलु त्रिसना सबदि बुझाई हे ॥१०॥ Anṫar naam ravi▫aa nihkéval ṫarisnaa sabaḋ bujʰaa▫ee hé. ||10|| The Immaculate Naam, the Name of the Lord, permeates the nucleus of their inner being; through the Shabad, their desires are quenched. ||10|| ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚੀ ਹੈ ਬਾਣੀ ॥ सचा सबदु सची है बाणी ॥ Sachaa sabaḋ sachee hæ baṇee. True is the Word of the Shabad, and True is the Bani of His Word. ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੈ ਕਿਨੈ ਪਛਾਣੀ ॥ गुरमुखि विरलै किनै पछाणी ॥ Gurmukʰ virlæ kinæ pachʰaaṇee. How rare is such a Gurmukh who realizes this. ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਰਹਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥ सचै सबदि रते बैरागी आवणु जाणु रहाई हे ॥११॥ Saché sabaḋ raṫé bæraagee aavaṇ jaaṇ rahaa▫ee hé. ||11|| Those who are imbued with the True Shabad are detached. Their comings and goings in reincarnation are ended. ||11|| ਸਬਦੁ ਬੁਝੈ ਸੋ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਏ ॥ सबदु बुझै सो मैलु चुकाए ॥ Sabaḋ bujʰæ so mæl chukaa▫é. One who realizes the Shabad is cleansed of impurities. ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥ निरमल नामु वसै मनि आए ॥ Nirmal naam vasæ man aa▫é. The Immaculate Naam abides within his mind. ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਪਣਾ ਸਦ ਹੀ ਸੇਵਹਿ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥ सतिगुरु अपणा सद ही सेवहि हउमै विचहु जाई हे ॥१२॥ Saṫgur apṇaa saḋ hee sévėh ha▫umæ vichahu jaa▫ee hé. ||12|| He serves his True Guru forever, and egotism is eradicated from within. ||12|| ਗੁਰ ਤੇ ਬੂਝੈ ਤਾ ਦਰੁ ਸੂਝੈ ॥ गुर ते बूझै ता दरु सूझै ॥ Gur ṫé boojʰæ ṫaa ḋar soojʰæ. If one comes to understand, through the Guru, then he comes to know the Lord’s Door. ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਾ ਕਥਿ ਕਥਿ ਲੂਝੈ ॥ नाम विहूणा कथि कथि लूझै ॥ Naam vihooṇaa kaṫʰ kaṫʰ loojʰæ. But without the Naam, one babbles and argues in vain. ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੂਖ ਗਵਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥ सतिगुर सेवे की वडिआई त्रिसना भूख गवाई हे ॥१३॥ Saṫgur sévé kee vadi▫aa▫ee ṫarisnaa bʰookʰ gavaa▫ee hé. ||13|| The glory of serving the True Guru is that it eradicates hunger and thirst. ||13|| ਆਪੇ ਆਪਿ ਮਿਲੈ ਤਾ ਬੂਝੈ ॥ आपे आपि मिलै ता बूझै ॥ Aapé aap milæ ṫaa boojʰæ. When the Lord unites them with Himself, then they come to understand. ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ॥ गिआन विहूणा किछू न सूझै ॥ Gi▫aan vihooṇaa kichʰoo na soojʰæ. Without spiritual wisdom, they understand nothing at all. ਗੁਰ ਕੀ ਦਾਤਿ ਸਦਾ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਵਜਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥ गुर की दाति सदा मन अंतरि बाणी सबदि वजाई हे ॥१४॥ Gur kee ḋaaṫ saḋaa man anṫar baṇee sabaḋ vajaa▫ee hé. ||14|| One whose mind is filled with the Guru’s gift forever - his inner being resounds with the Shabad, and the Word of the Guru’s Bani. ||14|| ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਰਮ ਕਮਾਇਆ ॥ जो धुरि लिखिआ सु करम कमाइआ ॥ Jo ḋʰur likʰi▫aa so karam kamaa▫i▫aa. He acts according to his preordained destiny. ਕੋਇ ਨ ਮੇਟੈ ਧੁਰਿ ਫੁਰਮਾਇਆ ॥ कोइ न मेटै धुरि फुरमाइआ ॥ Ko▫é na métæ ḋʰur furmaa▫i▫aa. No one can erase the Command of the Primal Lord. ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਹਿ ਤਿਨ ਹੀ ਵਾਸਾ ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥ सतसंगति महि तिन ही वासा जिन कउ धुरि लिखि पाई हे ॥१५॥ Saṫsangaṫ mėh ṫin hee vaasaa jin ka▫o ḋʰur likʰ paa▫ee hé. ||15|| They alone dwell in the Sat Sangat, the True Congregation, who have such preordained destiny. ||15|| ਅਪਣੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥ अपणी नदरि करे सो पाए ॥ Apṇee naḋar karé so paa▫é. He alone finds the Lord, unto whom He grants His Grace. ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਤਾੜੀ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥ सचै सबदि ताड़ी चितु लाए ॥ Sachæ sabaḋ ṫaaṛee chiṫ laa▫é. He links his consciousness to the deep meditative state of the True Shabad. ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਭੀਖਿਆ ਨਾਮੁ ਦਰਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੧॥ नानक दासु कहै बेनंती भीखिआ नामु दरि पाई हे ॥१६॥१॥ Naanak ḋaas kahæ bénanṫee bʰeekʰi▫aa naam ḋar paa▫ee hé. ||16||1|| Nanak, Your slave, offers this humble prayer; I stand at Your Door, begging for Your Name. ||16||1||