ਪੁਰੀਆ ਖੰਡਾ ਸਿਰਿ ਕਰੇ ਇਕ ਪੈਰਿ ਧਿਆਏ ॥ पुरीआ खंडा सिरि करे इक पैरि धिआए ॥ Puree▫aa kʰanda sir karé ik pær ḋʰi▫aa▫é. The mortal walks on his head through the worlds and realms; he meditates, balanced on one foot. ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥ सलोक मः १ ॥ Salok mėhlaa 1. Shalok, First Mehl: ਪਉਣੁ ਮਾਰਿ ਮਨਿ ਜਪੁ ਕਰੇ ਸਿਰੁ ਮੁੰਡੀ ਤਲੈ ਦੇਇ ॥ पउणु मारि मनि जपु करे सिरु मुंडी तलै देइ ॥ Pa▫uṇ maar man jap karé sir mundee ṫalæ ḋé▫é. Controlling the wind of the breath, he meditates within his mind, tucking his chin down into his chest. ਕਿਸੁ ਉਪਰਿ ਓਹੁ ਟਿਕ ਟਿਕੈ ਕਿਸ ਨੋ ਜੋਰੁ ਕਰੇਇ ॥ किसु उपरि ओहु टिक टिकै किस नो जोरु करेइ ॥ Kis upar oh tik tikæ kis no jor karé▫i. What does he lean on? Where does he get his power? ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਕਿਸ ਨੋ ਕਰਤਾ ਦੇਇ ॥ किस नो कहीऐ नानका किस नो करता देइ ॥ Kis no kahee▫æ naankaa kis no karṫaa ḋé▫é. What can be said, O Nanak? Who is blessed by the Creator? ਹੁਕਮਿ ਰਹਾਏ ਆਪਣੈ ਮੂਰਖੁ ਆਪੁ ਗਣੇਇ ॥੧॥ हुकमि रहाए आपणै मूरखु आपु गणेइ ॥१॥ Hukam rahaa▫é aapṇæ moorakʰ aap gaṇé▫é. ||1|| God keeps all under His Command, but the fool shows off himself. ||1||