ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥ मलार महला ३ ॥ Malaar mėhlaa 3. Malaar, Third Mehl: ਬੇਦ ਬਾਣੀ ਜਗੁ ਵਰਤਦਾ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥ बेद बाणी जगु वरतदा त्रै गुण करे बीचारु ॥ Béḋ baṇee jag varaṫḋaa ṫaræ guṇ karé beechaar. The world is involved with the words of the Vedas, thinking about the three gunas - the three dispositions. ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜਮ ਡੰਡੁ ਸਹੈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥ बिनु नावै जम डंडु सहै मरि जनमै वारो वार ॥ Bin naavæ jam dand sahæ mar janmæ vaaro vaar. Without the Name, it suffers punishment by the Messenger of Death; it comes and goes in reincarnation, over and over again. ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਮੁਕਤਿ ਹੋਇ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੧॥ सतिगुर भेटे मुकति होइ पाए मोख दुआरु ॥१॥ Saṫgur bʰété mukaṫ ho▫é paa▫é mokʰ ḋu▫aar. ||1|| Meeting with the True Guru, the world is liberated, and finds the Door of Salvation. ||1|| ਮਨ ਰੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਮਾਇ ॥ मन रे सतिगुरु सेवि समाइ ॥ Man ré saṫgur sév samaa▫é. O mortal, immerse yourself in service to the True Guru. ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ वडै भागि गुरु पूरा पाइआ हरि हरि नामु धिआइ ॥१॥ रहाउ ॥ vadæ bʰaag gur pooraa paa▫i▫aa har har naam ḋʰi▫aa▫é. ||1|| rahaa▫o. By great good fortune, the mortal finds the Perfect Guru, and meditates on the Name of the Lord, Har, Har. ||1||Pause|| ਹਰਿ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ਹਰਿ ਆਪੇ ਦੇਇ ਅਧਾਰੁ ॥ हरि आपणै भाणै स्रिसटि उपाई हरि आपे देइ अधारु ॥ Har aapṇæ bʰaaṇæ sarisat upaa▫ee har aapé ḋé▫é aḋʰaar. The Lord, by the Pleasure of His Own Will, created the Universe, and the Lord Himself gives it sustenance and support. ਹਰਿ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਕੀਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਲਾਗਾ ਪਿਆਰੁ ॥ हरि आपणै भाणै मनु निरमलु कीआ हरि सिउ लागा पिआरु ॥ Har aapṇæ bʰaaṇæ man nirmal kee▫aa har si▫o laagaa pi▫aar. The Lord, by His Own Will, makes the mortal’s mind immaculate, and lovingly attunes him to the Lord. ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਸਭੁ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨॥ हरि कै भाणै सतिगुरु भेटिआ सभु जनमु सवारणहारु ॥२॥ Har kæ bʰaaṇæ saṫgur bʰéti▫aa sabʰ janam savaaraṇhaar. ||2|| The Lord, by His Own Will, leads the mortal to meet the True Guru, the Embellisher of all his lives. ||2|| ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਤਿ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥ वाहु वाहु बाणी सति है गुरमुखि बूझै कोइ ॥ vaahu vaahu baṇee saṫ hæ gurmukʰ boojʰæ ko▫é. ‘Waaho! Waaho!’ Blessed and Great is the True Word of His Bani. Only a few, as Gurmukh, understand. ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਲਾਹੀਐ ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥ वाहु वाहु करि प्रभु सालाहीऐ तिसु जेवडु अवरु न कोइ ॥ vaahu vaahu kar parabʰ salaahee▫æ ṫis jévad avar na ko▫é. ‘Waaho! Waaho!’ Praise God as Great! No one else is as Great as He. ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੩॥ आपे बखसे मेलि लए करमि परापति होइ ॥३॥ Aapé bakʰsé mél la▫é karam paraapaṫ ho▫é. ||3|| When God’s Grace is received, He Himself forgives the mortal, and unites him with Himself. ||3|| ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਮਾਹਰੋ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥ साचा साहिबु माहरो सतिगुरि दीआ दिखाइ ॥ Saachaa saahib maahro saṫgur ḋee▫aa ḋikʰaa▫é. The True Guru has revealed our True, Supreme Lord and Master. ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਰਸੈ ਮਨੁ ਸੰਤੋਖੀਐ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥ अमृतु वरसै मनु संतोखीऐ सचि रहै लिव लाइ ॥ Amriṫ varsæ man sanṫokʰee▫æ sach rahæ liv laa▫é. The Ambrosial Nectar rains down and the mind is satisfied, remaining lovingly attuned to the True Lord. ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ਸਦਾ ਹਰੀਆਵਲੀ ਫਿਰਿ ਸੁਕੈ ਨਾ ਕੁਮਲਾਇ ॥੪॥ हरि कै नाइ सदा हरीआवली फिरि सुकै ना कुमलाइ ॥४॥ Har kæ naa▫é saḋaa haree▫aavalee fir sukæ naa kumlaa▫é. ||4|| In the Lord’s Name, it is forever rejuvenated; it shall never wither and dry up again. ||4|| ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਮਨਿ ਵੇਖਹੁ ਕੋ ਪਤੀਆਇ ॥ बिनु सतिगुर किनै न पाइओ मनि वेखहु को पतीआइ ॥ Bin saṫgur kinæ na paa▫i▫o man vékʰhu ko paṫee▫aa▫é. Without the True Guru, no one finds the Lord; anyone can try and see. ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਭੇਟੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥ हरि किरपा ते सतिगुरु पाईऐ भेटै सहजि सुभाइ ॥ Har kirpaa ṫé saṫgur paa▫ee▫æ bʰétæ sahj subʰaa▫é. By the Lord’s Grace, the True Guru is found, and then the Lord is met with intuitive ease. ਮਨਮੁਖ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਹਰਿ ਧਨੁ ਨ ਪਾਇ ॥੫॥ मनमुख भरमि भुलाइआ बिनु भागा हरि धनु न पाइ ॥५॥ Manmukʰ bʰaram bʰulaa▫i▫aa bin bʰaagaa har ḋʰan na paa▫é. ||5|| The self-willed Manmukh is deluded by doubt; without good destiny, the Lord’s wealth is not obtained. ||5|| ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਭਾ ਧਾਤੁ ਹੈ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕਰਹਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥ त्रै गुण सभा धातु है पड़ि पड़ि करहि वीचारु ॥ Ṫaræ guṇ sabʰaa ḋʰaaṫ hæ paṛ paṛ karahi veechaar. The three dispositions are completely distracting; people read and study and contemplate them. ਮੁਕਤਿ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵਈ ਨਹੁ ਪਾਇਨੑਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥ मुकति कदे न होवई नहु पाइन्हि मोख दुआरु ॥ Mukaṫ kaḋé na hova▫ee nahu paa▫iniĥ mokʰ ḋu▫aar. Those people are never liberated; they do not find the Door of Salvation. ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਬੰਧਨ ਨ ਤੁਟਹੀ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥੬॥ बिनु सतिगुर बंधन न तुटही नामि न लगै पिआरु ॥६॥ Bin saṫgur banḋʰan na ṫuṫʰee naam na lagæ pi▫aar. ||6|| Without the True Guru, they are never released from bondage; they do not embrace love for the Naam, the Name of the Lord. ||6|| ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਮੋਨੀ ਥਕੇ ਬੇਦਾਂ ਕਾ ਅਭਿਆਸੁ ॥ पड़ि पड़ि पंडित मोनी थके बेदां का अभिआसु ॥ Paṛ paṛ pandiṫ monee ṫʰaké béḋaaⁿ kaa abʰi▫aas. The Pandits, the religious scholars, and the silent sages, reading and studying the Vedas, have grown weary. ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਨਹ ਨਿਜ ਘਰਿ ਹੋਵੈ ਵਾਸੁ ॥ हरि नामु चिति न आवई नह निज घरि होवै वासु ॥ Har naam chiṫ na aavee nah nij gʰar hovæ vaas. They do not even think of the Lord’s Name; they do not dwell in the home of their own inner being. ਜਮਕਾਲੁ ਸਿਰਹੁ ਨ ਉਤਰੈ ਅੰਤਰਿ ਕਪਟ ਵਿਣਾਸੁ ॥੭॥ जमकालु सिरहु न उतरै अंतरि कपट विणासु ॥७॥ Jamkaal sirahu na uṫræ anṫar kapat viṇaas. ||7|| The Messenger of Death hovers over their heads; they are ruined by the deceit within themselves. ||7|| ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਨੋ ਸਭੁ ਕੋ ਪਰਤਾਪਦਾ ਵਿਣੁ ਭਾਗਾਂ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥ हरि नावै नो सभु को परतापदा विणु भागां पाइआ न जाइ ॥ Har naavæ no sabʰ ko parṫaapḋaa viṇ bʰaagaaⁿ paa▫i▫aa na jaa▫é. Everyone longs for the Name of the Lord; without good destiny, it is not obtained. ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਗੁਰੁ ਭੇਟੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥ नदरि करे गुरु भेटीऐ हरि नामु वसै मनि आइ ॥ Naḋar karé gur bʰétee▫æ har naam vasæ man aa▫é. When the Lord bestows His Glance of Grace, the mortal meets the True Guru, and the Lord’s Name comes to dwell within the mind. ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਹੀ ਪਤਿ ਊਪਜੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹਾਂ ਸਮਾਇ ॥੮॥੨॥ नानक नामे ही पति ऊपजै हरि सिउ रहां समाइ ॥८॥२॥ Naanak naamé hee paṫ oopjæ har si▫o rahaaⁿ samaa▫é. ||8||2|| O Nanak! Through the Name, honor wells up, and the mortal remains immersed in the Lord. ||8||2||