ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥ गउड़ी कबीर जी ॥ Ga▫oṛee Kabeer jee. Gauree, Kabir Jee: ਉਪਜੈ ਨਿਪਜੈ ਨਿਪਜਿ ਸਮਾਈ ॥ उपजै निपजै निपजि समाई ॥ Upjæ nipjæ nipaj samaa▫ee. We are born, and we grow, and having grown, we pass away. ਅੰਤ ਕੀ ਬਾਰ ਨਹੀ ਕਛੁ ਤੇਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ अंत की बार नही कछु तेरा ॥१॥ रहाउ ॥ Anṫ kee baar nahee kachʰ ṫéraa. ||1|| rahaa▫o. At the very last moment, nothing is yours. ||1||Pause|| ਨੈਨਹ ਦੇਖਤ ਇਹੁ ਜਗੁ ਜਾਈ ॥੧॥ नैनह देखत इहु जगु जाई ॥१॥ Nænah ḋékʰaṫ ih jag jaa▫ee. ||1|| Before our very eyes, this world is passing away. ||1|| ਲਾਜ ਨ ਮਰਹੁ ਕਹਹੁ ਘਰੁ ਮੇਰਾ ॥ लाज न मरहु कहहु घरु मेरा ॥ Laaj na marahu kahhu gʰar méraa. How can you not die of shame, claiming, “This world is mine”? ਅਨਿਕ ਜਤਨ ਕਰਿ ਕਾਇਆ ਪਾਲੀ ॥ अनिक जतन करि काइआ पाली ॥ Anik jaṫan kar kaa▫i▫aa paalee. Trying various methods, you cherish your body, ਮਰਤੀ ਬਾਰ ਅਗਨਿ ਸੰਗਿ ਜਾਲੀ ॥੨॥ मरती बार अगनि संगि जाली ॥२॥ Marṫee baar agan sang jaalee. ||2|| but at the time of death, it is burned in the fire. ||2|| ਚੋਆ ਚੰਦਨੁ ਮਰਦਨ ਅੰਗਾ ॥ चोआ चंदनु मरदन अंगा ॥ Cho▫aa chanḋan marḋan angaa. You apply sandalwood oil to your limbs, ਸੋ ਤਨੁ ਜਲੈ ਕਾਠ ਕੈ ਸੰਗਾ ॥੩॥ सो तनु जलै काठ कै संगा ॥३॥ So ṫan jalæ kaatʰ kæ sangaa. ||3|| but that body is burned with the firewood. ||3|| ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਸੁਨਹੁ ਰੇ ਗੁਨੀਆ ॥ कहु कबीर सुनहु रे गुनीआ ॥ Kaho Kabeer sunhu ré gunee▫aa. Says Kabir, listen, O virtuous people: