ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰ ॥ मेरा प्रभु साचा गहिर ग्मभीर ॥ Méraa parabʰ saachaa gahir gambʰeer. My God is True, deep and profound. ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥ आसा महला ३ ॥ Aasaa mėhlaa 3. Aasaa, Third Mehl: ਸਬਦਿ ਤਰੇ ਜਨ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥ सबदि तरे जन सहजि सुभाइ ॥ Sabaḋ ṫaré jan sahj subʰaa▫é. Through the Word of the Shabad, His humble servants easily swim across. ਤਿਨ ਕੈ ਹਮ ਸਦ ਲਾਗਹ ਪਾਇ ॥੧॥ तिन कै हम सद लागह पाइ ॥१॥ Ṫin kæ ham saḋ laagah paa▫é. ||1|| I fall at their feet forever and ever. ||1|| ਜੋ ਮਨਿ ਰਾਤੇ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਲਾਇ ॥ जो मनि राते हरि रंगु लाइ ॥ Jo man raaṫé har rang laa▫é. Those being whose minds are imbued and drenched with the Lord’s Love - ਸੇਵਤ ਹੀ ਸੁਖੁ ਸਾਂਤਿ ਸਰੀਰ ॥ सेवत ही सुखु सांति सरीर ॥ Sévaṫ hee sukʰ saaⁿṫ sareer. Serving Him, the body acquires peace and tranquility. ਤਿਨ ਕਾ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਲਾਥਾ ਤੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਮਿਲੇ ਸੁਭਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ तिन का जनम मरण दुखु लाथा ते हरि दरगह मिले सुभाइ ॥१॥ रहाउ ॥ Ṫin kaa janam maraṇ ḋukʰ laaṫʰaa ṫé har ḋargėh milé subʰaa▫é. ||1|| rahaa▫o. their pains of birth and death are taken away. They are automatically ushered into the Court of the Lord. ||1||Pause|| ਸਬਦੁ ਚਾਖੈ ਸਾਚਾ ਸਾਦੁ ਪਾਏ ॥ सबदु चाखै साचा सादु पाए ॥ Sabaḋ chaakʰæ saachaa saaḋ paa▫é. One who has tasted the Shabad, obtains the true flavor. ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥ हरि का नामु मंनि वसाए ॥ Har kaa naam man vasaa▫é. The Name of the Lord abides within his mind. ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦਾ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥ हरि प्रभु सदा रहिआ भरपूरि ॥ Har parabʰ saḋaa rahi▫aa bʰarpoor. The Lord God is Eternal and All-pervading. ਆਪੇ ਨੇੜੈ ਆਪੇ ਦੂਰਿ ॥੨॥ आपे नेड़ै आपे दूरि ॥२॥ Aapé néṛæ aapé ḋoor. ||2|| He Himself is near, and He Himself is far away. ||2|| ਆਖਣਿ ਆਖੈ ਬਕੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥ आखणि आखै बकै सभु कोइ ॥ Aakʰaṇ aakʰæ bakæ sabʰ ko▫é. Everyone talks and speaks through speech; ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ਸੋਇ ॥ आपे बखसि मिलाए सोइ ॥ Aapé bakʰas milaa▫é so▫é. the Lord Himself forgives, and unites us with Himself. ਕਹਣੈ ਕਥਨਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥ कहणै कथनि न पाइआ जाइ ॥ Kahṇæ kaṫʰan na paa▫i▫aa jaa▫é. By merely speaking and talking, He is not obtained. ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇ ॥ हरि रंगि राते मोहु चुकाइ ॥ Har rang raaṫé moh chukaa▫é. He is imbued with the Lord’s Love, having discarded worldly attachment. ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥ गुरमुखि विचहु आपु गवाइ ॥ Gurmukʰ vichahu aap gavaa▫é. The Gurmukh eradicates his self-conceit from within. ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੩॥ गुर परसादि वसै मनि आइ ॥३॥ Gur parsaaḋ vasæ man aa▫é. ||3|| By Guru’s Grace, He comes to abide in the mind. ||3|| ਅਤਿ ਨਿਰਮਲੁ ਗੁਰ ਸਬਦ ਵੀਚਾਰ ॥ अति निरमलु गुर सबद वीचार ॥ Aṫ nirmal gur sabaḋ veechaar. He contemplates the utterly Immaculate Word of the Guru’s Shabad. ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰ ॥੪॥੪॥੪੩॥ नानक नामि सवारणहार ॥४॥४॥४३॥ Naanak naam savaaraṇhaar. ||4||4||43|| O Nanak! The Naam, the Name of the Lord, is our Salvation. ||4||4||43||