ਰੂੜੋ ਠਾਕੁਰ ਮਾਹਰੋ ਰੂੜੀ ਗੁਰਬਾਣੀ ॥ रूड़ो ठाकुर माहरो रूड़ी गुरबाणी ॥ Rooṛo tʰaakur maahro rooṛee gurbaaṇee. Beautiful is the Supreme Lord and Master, and beautiful is the Word of the Guru’s Bani. ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥ आसा महला १ ॥ Aasaa mėhlaa 1. Aasaa, First Mehl: ਮੈ ਓਲੑਗੀਆ ਓਲੑਗੀ ਹਮ ਛੋਰੂ ਥਾਰੇ ॥ मै ओल्हगीआ ओल्हगी हम छोरू थारे ॥ Mæ olĥgee▫aa olĥgee ham chʰoroo ṫʰaaré. I am the lowest slave of Your slaves; I am Your most humble servant. ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਪਾਈਐ ਪਦੁ ਨਿਰਬਾਣੀ ॥੧॥ वडै भागि सतिगुरु मिलै पाईऐ पदु निरबाणी ॥१॥ vadæ bʰaag saṫgur milæ paa▫ee▫æ paḋ nirbaaṇee. ||1|| By great good fortune, one meets the True Guru, and the supreme-status of Nirvana is obtained. ||1|| ਦਰਸਨ ਕੀ ਪਿਆਸਾ ਘਣੀ ਭਾਣੈ ਮਨਿ ਭਾਈਐ ॥ दरसन की पिआसा घणी भाणै मनि भाईऐ ॥ Ḋarsan kee pi▫aasaa gʰaṇee bʰaaṇæ man bʰaa▫ee▫æ. I have such a great thirst for the Blessed Vision of Your Darshan; my mind accepts Your Will, and so You are pleased with me. ਜਿਉ ਤੂੰ ਰਾਖਹਿ ਤਿਉ ਰਹਾ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ जिउ तूं राखहि तिउ रहा मुखि नामु हमारे ॥१॥ रहाउ ॥ Ji▫o ṫooⁿ raakʰahi ṫi▫o rahaa mukʰ naam hamaaré. ||1|| rahaa▫o. As You keep me, I live. Your Name is in my mouth. ||1||Pause|| ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਹਾਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਭਾਣੈ ਪਤਿ ਪਾਈਐ ॥੨॥ मेरे ठाकुर हाथि वडिआईआ भाणै पति पाईऐ ॥२॥ Méré tʰaakur haaṫʰ vaḋi▫aa▫ee▫aa bʰaaṇæ paṫ paa▫ee▫æ. ||2|| Greatness is in the Hands of my Lord and Master; by His Will, honor is obtained. ||2|| ਸਾਚਉ ਦੂਰਿ ਨ ਜਾਣੀਐ ਅੰਤਰਿ ਹੈ ਸੋਈ ॥ साचउ दूरि न जाणीऐ अंतरि है सोई ॥ Saacha▫o ḋoor na jaaṇee▫æ anṫar hæ so▫ee. Do not think that the True Lord is far away; He is deep within. ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਵਿ ਰਹੇ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਹੋਈ ॥੩॥ जह देखा तह रवि रहे किनि कीमति होई ॥३॥ Jah ḋékʰaa ṫah rav rahé kin keemaṫ ho▫ee. ||3|| Wherever I look, there I find Him pervading; how can I estimate His value? ||3|| ਆਪਿ ਕਰੇ ਆਪੇ ਹਰੇ ਵੇਖੈ ਵਡਿਆਈ ॥ आपि करे आपे हरे वेखै वडिआई ॥ Aap karé aapé haré vékʰæ vadi▫aa▫ee. He Himself does, and He Himself undoes. He Himself beholds His glorious greatness. ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਨਿਹਾਲੀਐ ਇਉ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥੪॥ गुरमुखि होइ निहालीऐ इउ कीमति पाई ॥४॥ Gurmukʰ ho▫é nihaalee▫æ i▫o keemaṫ paa▫ee. ||4|| Becoming Gurmukh, one beholds Him, and so, His value is appraised. ||4|| ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਵੈ ॥੫॥ पूरबि होवै लिखिआ ता सतिगुरु पावै ॥५॥ Poorab hovæ likʰi▫aa ṫaa saṫgur paavæ. ||5|| If it is so preordained, then one finds the True Guru. ||5|| ਜੀਵਦਿਆ ਲਾਹਾ ਮਿਲੈ ਗੁਰ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥ जीवदिआ लाहा मिलै गुर कार कमावै ॥ Jeevḋi▫aa laahaa milæ gur kaar kamaavæ. So, earn your profits while you are alive, by serving the Guru. ਮਨਮੁਖ ਤੋਟਾ ਨਿਤ ਹੈ ਭਰਮਹਿ ਭਰਮਾਏ ॥ मनमुख तोटा नित है भरमहि भरमाए ॥ Manmukʰ ṫotaa niṫ hæ bʰarmėh bʰarmaa▫é. The self-willed Manmukhs continually lose, and wander around, deluded by doubt. ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧੁ ਨ ਚੇਤਈ ਕਿਉ ਦਰਸਨੁ ਪਾਏ ॥੬॥ मनमुखु अंधु न चेतई किउ दरसनु पाए ॥६॥ Manmukʰ anḋʰ na chéṫ▫ee ki▫o ḋarsan paa▫é. ||6|| The blind Manmukhs do not remember the Lord; how can they obtain the Blessed Vision of His Darshan? ||6|| ਤਾ ਜਗਿ ਆਇਆ ਜਾਣੀਐ ਸਾਚੈ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥ ता जगि आइआ जाणीऐ साचै लिव लाए ॥ Ṫaa jag aa▫i▫aa jaaṇee▫æ saachæ liv laa▫é. one’s coming into the world is judged worthwhile only if one lovingly attunes oneself to the True Lord. ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਪਾਰਸੁ ਭਏ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਏ ॥੭॥ गुर भेटे पारसु भए जोती जोति मिलाए ॥७॥ Gur bʰété paaras bʰa▫é joṫee joṫ milaa▫é. ||7|| Meeting the Guru, one becomes invaluable; his light merges into the Light. ||7|| ਅਹਿਨਿਸਿ ਰਹੈ ਨਿਰਾਲਮੋ ਕਾਰ ਧੁਰ ਕੀ ਕਰਣੀ ॥ अहिनिसि रहै निरालमो कार धुर की करणी ॥ Ahinis rahæ niraalmo kaar ḋʰur kee karṇee. Day and night, he remains detached, and serves the Primal Lord. ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸੰਤੋਖੀਆ ਰਾਤੇ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ॥੮॥੧੯॥ नानक नामि संतोखीआ राते हरि चरणी ॥८॥१९॥ Naanak naam sanṫokʰee▫aa raaṫé har charṇee. ||8||19|| O Nanak! Those who are imbued with the Lord’s Lotus Feet, are content with the Naam, the Name of the Lord. ||8||19||