ਮਃ ੧ ॥ मः १ ॥ Mėhlaa 1. First Mehl: ਜਿਉ ਜੋਰੂ ਸਿਰਨਾਵਣੀ ਆਵੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥ जिउ जोरू सिरनावणी आवै वारो वार ॥ Ji▫o joroo sirnaavaṇee aavæ vaaro vaar. As a woman has her periods, month after month, ਸੂਚੇ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਬਹਨਿ ਜਿ ਪਿੰਡਾ ਧੋਇ ॥ सूचे एहि न आखीअहि बहनि जि पिंडा धोइ ॥ Sooché éhi na aakʰee▫ahi bahan jė pindaa ḋʰo▫é. They are not called pure, who sit down after merely washing their bodies. ਜੂਠੇ ਜੂਠਾ ਮੁਖਿ ਵਸੈ ਨਿਤ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥ जूठे जूठा मुखि वसै नित नित होइ खुआरु ॥ Jootʰé jootʰaa mukʰ vasæ niṫ niṫ ho▫é kʰu▫aar. So does falsehood dwell in the mouth of the false; they suffer forever, again and again. ਸੂਚੇ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੋਇ ॥੨॥ सूचे सेई नानका जिन मनि वसिआ सोइ ॥२॥ Sooché sé▫ee naankaa jin man vasi▫aa so▫é. ||2|| Only they are pure, O Nanak! Within whose minds the Lord abides. ||2||