ਨਾਨਕ ਗਿਆਨੀ ਜਗੁ ਜੀਤਾ ਜਗਿ ਜੀਤਾ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥ नानक गिआनी जगु जीता जगि जीता सभु कोइ ॥ Naanak gi▫aanee jag jeeṫaa jag jeeṫaa sabʰ ko▫é. O Nanak! The spiritually wise one has conquered all others. ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ सलोक मः ३ ॥ Salok mėhlaa 3. Shalok, Third Mehl: ਗੁਰਮਤਿ ਮਤਿ ਅਚਲੁ ਹੈ ਚਲਾਇ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥ गुरमति मति अचलु है चलाइ न सकै कोइ ॥ Gurmaṫ maṫ achal hæ chalaa▫é na sakæ ko▫é. Under Guru’s Instruction, his mind is held steady; no one can make him waver. ਭਗਤਾ ਕਾ ਹਰਿ ਅੰਗੀਕਾਰੁ ਕਰੇ ਕਾਰਜੁ ਸੁਹਾਵਾ ਹੋਇ ॥ भगता का हरि अंगीकारु करे कारजु सुहावा होइ ॥ Bʰagṫaa kaa har angeekaar karé kaaraj suhaavaa ho▫é. The Lord makes His devotee His own, and his affairs are adjusted. ਨਾਮੇ ਕਾਰਜ ਸਿਧਿ ਹੈ ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਸੁ ਹੋਇ ॥ नामे कारज सिधि है सहजे होइ सु होइ ॥ Naamé kaaraj siḋʰ hæ sėhjé ho▫é so ho▫é. Through the Name, his affairs are brought to perfection; whatever happens is by His Will. ਮਨਮੁਖ ਮੂਲਹੁ ਭੁਲਾਇਅਨੁ ਵਿਚਿ ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥ मनमुख मूलहु भुलाइअनु विचि लबु लोभु अहंकारु ॥ Manmukʰ moolhu bʰulaa▫i▫an vich lab lobʰ ahaⁿkaar. The self-willed Manmukhs have been led astray from the very beginning; within them lurks greed, avarice and ego. ਝਗੜਾ ਕਰਦਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਦਰੈ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੈ ਵੀਚਾਰੁ ॥ झगड़ा करदिआ अनदिनु गुदरै सबदि न करै वीचारु ॥ Jʰagṛaa karḋi▫aa an▫ḋin guḋræ sabaḋ na karæ veechaar. Their nights and days pass in argument, and they do not reflect upon the Word of the Shabad. ਸੁਧਿ ਮਤਿ ਕਰਤੈ ਹਿਰਿ ਲਈ ਬੋਲਨਿ ਸਭੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥ सुधि मति करतै हिरि लई बोलनि सभु विकारु ॥ Suḋʰ maṫ karṫæ hir la▫ee bolan sabʰ vikaar. The Creator has taken away their subtle intellect, and all their speech is corrupt. ਦਿਤੈ ਕਿਤੈ ਨ ਸੰਤੋਖੀਅਨਿ ਅੰਤਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬਹੁਤੁ ਅਗੵਾਨੁ ਅੰਧਾਰੁ ॥ दितै कितै न संतोखीअनि अंतरि त्रिसना बहुतु अग्यानु अंधारु ॥ Ḋiṫæ kiṫæ na sanṫokʰee▫an anṫar ṫarisnaa bahuṫ ag▫yaan anḋʰaar. No matter what they are given, they are not satisfied; within them is desire, and the great darkness of ignorance. ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਾ ਨਾਲਹੁ ਤੁਟੀਆ ਭਲੀ ਜਿਨਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥ नानक मनमुखा नालहु तुटीआ भली जिना माइआ मोहि पिआरु ॥१॥ Naanak manmukʰaa naalahu ṫutee▫aa bʰalee jinaa maa▫i▫aa mohi pi▫aar. ||1|| O Nanak! It is right to break with the self-willed Manmukhs; to them, the love of Maya is sweet. ||1||