ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ सलोक मः ३ ॥ Salok mėhlaa 3. Shalok, Third Mehl: ਜਗਤੁ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥ जगतु अगिआनी अंधु है दूजै भाइ करम कमाइ ॥ Jagaṫ agi▫aanee anḋʰ hæ ḋoojæ bʰaa▫é karam kamaa▫é. The world is blind and ignorant; in the love of duality, it engages in actions. ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਜੇਤੇ ਕਰਮ ਕਰੇ ਦੁਖੁ ਲਗੈ ਤਨਿ ਧਾਇ ॥ दूजै भाइ जेते करम करे दुखु लगै तनि धाइ ॥ Ḋoojæ bʰaa▫é jéṫé karam karé ḋukʰ lagæ ṫan ḋʰaa▫é. But those actions which are performed in the love of duality, cause only pain to the body. ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਜਾ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥ गुर परसादी सुखु ऊपजै जा गुर का सबदु कमाइ ॥ Gur parsaadee sukʰ oopjæ jaa gur kaa sabaḋ kamaa▫é. By Guru’s Grace, peace wells up, when one acts according to the Word of the Guru’s Shabad. ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਕਰਮ ਕਰੇ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥ सची बाणी करम करे अनदिनु नामु धिआइ ॥ Sachee baṇee karam karé an▫ḋin naam ḋʰi▫aa▫é. He acts according to the True Word of the Guru’s Bani; night and day, he meditates on the Naam, the Name of the Lord. ਨਾਨਕ ਜਿਤੁ ਆਪੇ ਲਾਏ ਤਿਤੁ ਲਗੇ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੧॥ नानक जितु आपे लाए तितु लगे कहणा किछू न जाइ ॥१॥ Naanak jiṫ aapé laa▫é ṫiṫ lagé kahṇaa kichʰoo na jaa▫é. ||1|| O Nanak! As the Lord Himself engages him, so is he engaged; no one has any say in this matter. ||1||