ਜਉ ਮਿਲੈ ਤ ਘਾਲ ਅਘਾਈ ॥ जउ मिलै त घाल अघाई ॥ Ja▫o milæ ṫa gʰaal agʰaa▫ee. when we meet Him, then our task is completed. ਜਿਹ ਬਾਝੁ ਨ ਜੀਆ ਜਾਈ ॥ जिह बाझु न जीआ जाई ॥ Jih baajʰ na jee▫aa jaa▫ee. Without Him, we cannot even live; ਮੂਏ ਬਿਨੁ ਜੀਵਨੁ ਨਾਹੀ ॥੧॥ मूए बिनु जीवनु नाही ॥१॥ Moo▫é bin jeevan naahee. ||1|| but without dying, there is no life. ||1|| ਸਦ ਜੀਵਨੁ ਭਲੋ ਕਹਾਂਹੀ ॥ सद जीवनु भलो कहांही ॥ Saḋ jeevan bʰalo kahaaⁿhee. People say it is good to live forever, ਅਬ ਕਿਆ ਕਥੀਐ ਗਿਆਨੁ ਬੀਚਾਰਾ ॥ अब किआ कथीऐ गिआनु बीचारा ॥ Ab ki▫aa kaṫʰee▫æ gi▫aan beechaaraa. So, now, what sort of wisdom should I contemplate and preach? ਨਿਜ ਨਿਰਖਤ ਗਤ ਬਿਉਹਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ निज निरखत गत बिउहारा ॥१॥ रहाउ ॥ Nij nirkʰaṫ gaṫ bi▫uhaaraa. ||1|| rahaa▫o. As I watch, worldly things dissipate. ||1||Pause|| ਘਸਿ ਕੁੰਕਮ ਚੰਦਨੁ ਗਾਰਿਆ ॥ घसि कुंकम चंदनु गारिआ ॥ Gʰas kuⁿkam chanḋan gaari▫aa. Saffron is ground up, and mixed with sandalwood; ਬਿਨੁ ਨੈਨਹੁ ਜਗਤੁ ਨਿਹਾਰਿਆ ॥ बिनु नैनहु जगतु निहारिआ ॥ Bin nænhu jagaṫ nihaari▫aa. without eyes, the world is seen. ਪੂਤਿ ਪਿਤਾ ਇਕੁ ਜਾਇਆ ॥ पूति पिता इकु जाइआ ॥ Pooṫ piṫaa ik jaa▫i▫aa. The son has given birth to his father; ਬਿਨੁ ਠਾਹਰ ਨਗਰੁ ਬਸਾਇਆ ॥੨॥ बिनु ठाहर नगरु बसाइआ ॥२॥ Bin tʰaahar nagar basaa▫i▫aa. ||2|| without a place, the city has been established. ||2|| ਜਾਚਕ ਜਨ ਦਾਤਾ ਪਾਇਆ ॥ जाचक जन दाता पाइआ ॥ Jaachak jan ḋaaṫaa paa▫i▫aa. The humble beggar has found the Great Giver, ਸੋ ਦੀਆ ਨ ਜਾਈ ਖਾਇਆ ॥ सो दीआ न जाई खाइआ ॥ So ḋee▫aa na jaa▫ee kʰaa▫i▫aa. but he is unable to eat what he has been given. ਛੋਡਿਆ ਜਾਇ ਨ ਮੂਕਾ ॥ छोडिआ जाइ न मूका ॥ Chʰodi▫aa jaa▫é na mookaa. He cannot leave it alone, but it is never exhausted. ਅਉਰਨ ਪਹਿ ਜਾਨਾ ਚੂਕਾ ॥੩॥ अउरन पहि जाना चूका ॥३॥ A▫uran pėh jaanaa chookaa. ||3|| He shall not go to beg from others any longer. ||3|| ਜੋ ਜੀਵਨ ਮਰਨਾ ਜਾਨੈ ॥ जो जीवन मरना जानै ॥ Jo jeevan marnaa jaanæ. Who know how to die while still alive, ਸੋ ਪੰਚ ਸੈਲ ਸੁਖ ਮਾਨੈ ॥ सो पंच सैल सुख मानै ॥ So panch sæl sukʰ maanæ. those select few, enjoy great peace. ਕਬੀਰੈ ਸੋ ਧਨੁ ਪਾਇਆ ॥ कबीरै सो धनु पाइआ ॥ Kabeeræ so ḋʰan paa▫i▫aa. Kabir has found that wealth; ਹਰਿ ਭੇਟਤ ਆਪੁ ਮਿਟਾਇਆ ॥੪॥੬॥ हरि भेटत आपु मिटाइआ ॥४॥६॥ Har bʰétaṫ aap mitaa▫i▫aa. ||4||6|| meeting with the Lord, he has erased his self-conceit. ||4||6||