ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥ सूही महला ४ ॥ Soohee mėhlaa 4. Soohee, Fourth Mehl: ਜਿਨ ਕੈ ਅੰਤਰਿ ਵਸਿਆ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਤਿਨ ਕੇ ਸਭਿ ਰੋਗ ਗਵਾਏ ॥ जिन कै अंतरि वसिआ मेरा हरि हरि तिन के सभि रोग गवाए ॥ Jin kæ anṫar vasi▫aa méraa har har ṫin ké sabʰ rog gavaa▫é. Those beings, within whose inner selves my Lord, Har, Har, dwells - all their diseases are cured. ਤੇ ਮੁਕਤ ਭਏ ਜਿਨ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨ ਪਵਿਤੁ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਏ ॥੧॥ ते मुकत भए जिन हरि नामु धिआइआ तिन पवितु परम पदु पाए ॥१॥ Ṫé mukaṫ bʰa▫é jin har naam ḋʰi▫aa▫i▫aa ṫin paviṫ param paḋ paa▫é. ||1|| They alone become liberated, who meditate on the Name of the Lord; they obtain the supreme-status. ||1|| ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਹਰਿ ਜਨ ਆਰੋਗ ਭਏ ॥ मेरे राम हरि जन आरोग भए ॥ Méré raam har jan aarog bʰa▫é. O my Lord, the Lord’s humble servants become healthy. ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਜਿਨਾ ਜਪਿਆ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਤਿਨ ਕੇ ਹਉਮੈ ਰੋਗ ਗਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ गुर बचनी जिना जपिआ मेरा हरि हरि तिन के हउमै रोग गए ॥१॥ रहाउ ॥ Gur bachnee jinaa japi▫aa méraa har har ṫin ké ha▫umæ rog ga▫é. ||1|| rahaa▫o. Those who meditate on my Lord, Har, Har, through the Word of the Guru’s Teachings, are rid of the disease of ego. ||1||Pause|| ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹਾਦੇਉ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਰੋਗੀ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ॥ ब्रहमा बिसनु महादेउ त्रै गुण रोगी विचि हउमै कार कमाई ॥ Barahmaa bisan mahaaḋé▫o ṫaræ guṇ rogee vich ha▫umæ kaar kamaa▫ee. Brahma, Vishnu and Shiva suffer from the disease of the three gunas - the three qualities; they do their deeds in egotism. ਜਿਨਿ ਕੀਏ ਤਿਸਹਿ ਨ ਚੇਤਹਿ ਬਪੁੜੇ ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥੨॥ जिनि कीए तिसहि न चेतहि बपुड़े हरि गुरमुखि सोझी पाई ॥२॥ Jin kee▫é ṫisėh na cheeṫėh bapuṛé har gurmukʰ sojʰee paa▫ee. ||2|| The poor fools do not remember the One who created them; this understanding of the Lord is only obtained by those who become Gurmukh. ||2|| ਹਉਮੈ ਰੋਗਿ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਬਿਆਪਿਆ ਤਿਨ ਕਉ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥ हउमै रोगि सभु जगतु बिआपिआ तिन कउ जनम मरण दुखु भारी ॥ Ha▫umæ rog sabʰ jagaṫ bi▫aapi▫aa ṫin ka▫o janam maraṇ ḋukʰ bʰaaree. The entire world is afflicted by the disease of egotism. They suffer the terrible pains of birth and death. ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਛੂਟੈ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥੩॥ गुर परसादी को विरला छूटै तिसु जन कउ हउ बलिहारी ॥३॥ Gur parsaadee ko virlaa chʰootæ ṫis jan ka▫o ha▫o balihaaree. ||3|| By Guru’s Grace, a few rare ones are saved; I am a sacrifice to those humble beings. ||3|| ਜਿਨਿ ਸਿਸਟਿ ਸਾਜੀ ਸੋਈ ਹਰਿ ਜਾਣੈ ਤਾ ਕਾ ਰੂਪੁ ਅਪਾਰੋ ॥ जिनि सिसटि साजी सोई हरि जाणै ता का रूपु अपारो ॥ Jin sisat saajee so▫ee har jaaṇæ ṫaa kaa roop apaaro. The One who created the Universe, that Lord alone knows. His beauty is incomparable. ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਵੇਖਿ ਹਰਿ ਬਿਗਸੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੋ ॥੪॥੩॥੧੪॥ नानक आपे वेखि हरि बिगसै गुरमुखि ब्रहम बीचारो ॥४॥३॥१४॥ Naanak aapé vékʰ har bigsæ gurmukʰ barahm beechaaro. ||4||3||14|| O Nanak! The Lord Himself gazes upon it, and is pleased. The Gurmukh contemplates God. ||4||3||14||