ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ੴ सतिगुर प्रसादि ॥ Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ. One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru: ਰਾਮਕਲੀ ਸਦੁ रामकली सदु Raamkalee saḋu Raamkalee, Sadd ~ The Call Of Death: ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਮਾਵਏ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ਜੀਉ ॥ गुर सबदि समावए अवरु न जाणै कोइ जीउ ॥ Gur sabaḋ samaav▫é avar na jaaṇæ ko▫é jee▫o. One who is merged in the Word of the Guru’s Shabad does not know any other. ਅਵਰੋ ਨ ਜਾਣਹਿ ਸਬਦਿ ਗੁਰ ਕੈ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹੇ ॥ अवरो न जाणहि सबदि गुर कै एकु नामु धिआवहे ॥ Avro na jaaṇėh sabaḋ gur kæ ék naam ḋʰi▫aavhé. Dwelling upon the Word of the Guru’s Shabad, he does not know any other; he meditates on the One Name of the Lord. ਜਗਿ ਦਾਤਾ ਸੋਇ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਤਿਹੁ ਲੋਇ ਜੀਉ ॥ जगि दाता सोइ भगति वछलु तिहु लोइ जीउ ॥ Jag ḋaaṫaa so▫é bʰagaṫ vachʰal ṫihu lo▫é jee▫o. He is the Great Giver of the Universe, the Lover of His devotees, throughout the three worlds. ਪਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਪਰਮ ਪਦਵੀ ਪਾਵਹੇ ॥ परसादि नानक गुरू अंगद परम पदवी पावहे ॥ Parsaaḋ Naanak guroo angaḋ param paḋvee paavhé. By the Grace of Guru Nanak and Guru Angad, Guru Amar Das obtained the supreme-status. ਆਇਆ ਹਕਾਰਾ ਚਲਣਵਾਰਾ ਹਰਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥ आइआ हकारा चलणवारा हरि राम नामि समाइआ ॥ Aa▫i▫aa hakaaraa chalaṇvaaraa har raam naam samaa▫i▫aa. And when the call came for Him to depart, He merged in the Name of the Lord. ਜਗਿ ਅਮਰੁ ਅਟਲੁ ਅਤੋਲੁ ਠਾਕੁਰੁ ਭਗਤਿ ਤੇ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ॥੧॥ जगि अमरु अटलु अतोलु ठाकुरु भगति ते हरि पाइआ ॥१॥ Jag amar atal aṫol tʰaakur bʰagaṫ ṫé har paa▫i▫aa. ||1|| Through devotional worship in this world, the imperishable, immovable, immeasurable Lord is found. ||1|| ਹਰਿ ਭਾਣਾ ਗੁਰ ਭਾਇਆ ਗੁਰੁ ਜਾਵੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਪਾਸਿ ਜੀਉ ॥ हरि भाणा गुर भाइआ गुरु जावै हरि प्रभ पासि जीउ ॥ Har bʰaaṇaa gur bʰaa▫i▫aa gur jaavæ har parabʰ paas jee▫o. The Guru gladly accepted the Lord’s Will, and so the Guru easily reached the Lord God’s Presence. ਸਤਿਗੁਰੁ ਕਰੇ ਹਰਿ ਪਹਿ ਬੇਨਤੀ ਮੇਰੀ ਪੈਜ ਰਖਹੁ ਅਰਦਾਸਿ ਜੀਉ ॥ सतिगुरु करे हरि पहि बेनती मेरी पैज रखहु अरदासि जीउ ॥ Saṫgur karé har pėh bénṫee méree pæj rakʰahu arḋaas jee▫o. The True Guru prays to the Lord, “Please, save my honor. This is my prayer”. ਪੈਜ ਰਾਖਹੁ ਹਰਿ ਜਨਹ ਕੇਰੀ ਹਰਿ ਦੇਹੁ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੋ ॥ पैज राखहु हरि जनह केरी हरि देहु नामु निरंजनो ॥ Pæj raakʰo har janah kéree har ḋéh naam niranjano. Please save the honor of Your humble servant, O Lord; please bless him with Your Immaculate Name. ਅੰਤਿ ਚਲਦਿਆ ਹੋਇ ਬੇਲੀ ਜਮਦੂਤ ਕਾਲੁ ਨਿਖੰਜਨੋ ॥ अंति चलदिआ होइ बेली जमदूत कालु निखंजनो ॥ Anṫ chalḋi▫aa ho▫é bélee jamḋooṫ kaal nikʰanjano. At this time of final departure, it is our only help and support; it destroys death, and the Messenger of Death. ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੀ ਬੇਨਤੀ ਪਾਈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਸੁਣੀ ਅਰਦਾਸਿ ਜੀਉ ॥ सतिगुरू की बेनती पाई हरि प्रभि सुणी अरदासि जीउ ॥ Saṫguroo kee bénṫee paa▫ee har parabʰ suṇee arḋaas jee▫o. The Lord God heard the prayer of the True Guru, and granted His request. ਹਰਿ ਧਾਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਾਇਆ ਧਨੁ ਧਨੁ ਕਹੈ ਸਾਬਾਸਿ ਜੀਉ ॥੨॥ हरि धारि किरपा सतिगुरु मिलाइआ धनु धनु कहै साबासि जीउ ॥२॥ Har ḋʰaar kirpaa saṫgur milaa▫i▫aa ḋʰan ḋʰan kahæ saabaas jee▫o. ||2|| The Lord showered His Mercy, and blended the True Guru with Himself; He said, “Blessed! Blessed! Wonderful!”||2|| ਮੇਰੇ ਸਿਖ ਸੁਣਹੁ ਪੁਤ ਭਾਈਹੋ ਮੇਰੈ ਹਰਿ ਭਾਣਾ ਆਉ ਮੈ ਪਾਸਿ ਜੀਉ ॥ मेरे सिख सुणहु पुत भाईहो मेरै हरि भाणा आउ मै पासि जीउ ॥ Méré sikʰ suṇhu puṫ bʰaa▫eeho méræ har bʰaaṇaa aa▫o mæ paas jee▫o. Listen O my Sikhs, my children and Siblings of Destiny; it is my Lord’s Will that I must now go to Him. ਹਰਿ ਭਾਣਾ ਗੁਰ ਭਾਇਆ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰੇ ਸਾਬਾਸਿ ਜੀਉ ॥ हरि भाणा गुर भाइआ मेरा हरि प्रभु करे साबासि जीउ ॥ Har bʰaaṇaa gur bʰaa▫i▫aa méraa har parabʰ karé saabaas jee▫o. The Guru gladly accepted the Lord’s Will, and my Lord God applauded Him. ਭਗਤੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਸੋਈ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਣਾ ਭਾਵਏ ॥ भगतु सतिगुरु पुरखु सोई जिसु हरि प्रभ भाणा भावए ॥ Bʰagaṫ saṫgur purakʰ so▫ee jis har parabʰ bʰaaṇaa bʰaav▫é. One who is pleased with the Lord God’s Will is a devotee, the True Guru, the Primal Lord. ਆਨੰਦ ਅਨਹਦ ਵਜਹਿ ਵਾਜੇ ਹਰਿ ਆਪਿ ਗਲਿ ਮੇਲਾਵਏ ॥ आनंद अनहद वजहि वाजे हरि आपि गलि मेलावए ॥ Aananḋ anhaḋ vajėh vaajé har aap gal mélaava▫é. The unstruck sound current of bliss resounds and vibrates; the Lord hugs him close in His embrace. ਤੁਸੀ ਪੁਤ ਭਾਈ ਪਰਵਾਰੁ ਮੇਰਾ ਮਨਿ ਵੇਖਹੁ ਕਰਿ ਨਿਰਜਾਸਿ ਜੀਉ ॥ तुसी पुत भाई परवारु मेरा मनि वेखहु करि निरजासि जीउ ॥ Ṫusee puṫ bʰaa▫ee parvaar méraa man vékʰhu kar nirjaas jee▫o. O my children, siblings and family, look carefully in your minds, and see. ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਪਰਵਾਣਾ ਫਿਰੈ ਨਾਹੀ ਗੁਰੁ ਜਾਇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਪਾਸਿ ਜੀਉ ॥੩॥ धुरि लिखिआ परवाणा फिरै नाही गुरु जाइ हरि प्रभ पासि जीउ ॥३॥ Ḋʰur likʰi▫aa parvaaṇaa firæ naahee gur jaa▫é har parabʰ paas jee▫o. ||3|| The preordained death warrant cannot be avoided; the Guru is going to be with the Lord God. ||3|| ਸਤਿਗੁਰਿ ਭਾਣੈ ਆਪਣੈ ਬਹਿ ਪਰਵਾਰੁ ਸਦਾਇਆ ॥ सतिगुरि भाणै आपणै बहि परवारु सदाइआ ॥ Saṫgur bʰaaṇæ aapṇæ bahi parvaar saḋaa▫i▫aa. The True Guru, in His Own Sweet Will, sat up and summoned His family. ਮਤ ਮੈ ਪਿਛੈ ਕੋਈ ਰੋਵਸੀ ਸੋ ਮੈ ਮੂਲਿ ਨ ਭਾਇਆ ॥ मत मै पिछै कोई रोवसी सो मै मूलि न भाइआ ॥ Maṫ mæ pichʰæ ko▫ee rovsee so mæ mool na bʰaa▫i▫aa. Let no one weep for me after I am gone. That would not please me at all. ਮਿਤੁ ਪੈਝੈ ਮਿਤੁ ਬਿਗਸੈ ਜਿਸੁ ਮਿਤ ਕੀ ਪੈਜ ਭਾਵਏ ॥ मितु पैझै मितु बिगसै जिसु मित की पैज भावए ॥ Miṫ pæjʰæ miṫ bigsæ jis miṫ kee pæj bʰaav▫é. When a friend receives a robe of honor, then his friends are pleased with his honor. ਤੁਸੀ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖਹੁ ਪੁਤ ਭਾਈ ਹਰਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪੈਨਾਵਏ ॥ तुसी वीचारि देखहु पुत भाई हरि सतिगुरू पैनावए ॥ Ṫusee veechaar ḋékʰhu puṫ bʰaa▫ee har saṫguroo pænaava▫é. Consider this and see, O my children and siblings; the Lord has given the True Guru the robe of supreme honor. ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਰਤਖਿ ਹੋਦੈ ਬਹਿ ਰਾਜੁ ਆਪਿ ਟਿਕਾਇਆ ॥ सतिगुरू परतखि होदै बहि राजु आपि टिकाइआ ॥ Saṫguroo parṫakʰ hoḋæ bahi raaj aap tikaa▫i▫aa. The True Guru Himself sat up, and appointed the successor to the Throne of Raja Yoga, the Yoga of Meditation and Success. ਸਭਿ ਸਿਖ ਬੰਧਪ ਪੁਤ ਭਾਈ ਰਾਮਦਾਸ ਪੈਰੀ ਪਾਇਆ ॥੪॥ सभि सिख बंधप पुत भाई रामदास पैरी पाइआ ॥४॥ Sabʰ sikʰ banḋʰap puṫ bʰaa▫ee Raamḋaas pæree paa▫i▫aa. ||4|| All the Sikhs, relatives, children and siblings have fallen at the Feet of Guru Ram Das. ||4|| ਅੰਤੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਲਿਆ ਮੈ ਪਿਛੈ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਿਅਹੁ ਨਿਰਬਾਣੁ ਜੀਉ ॥ अंते सतिगुरु बोलिआ मै पिछै कीरतनु करिअहु निरबाणु जीउ ॥ Anṫé saṫgur boli▫aa mæ pichʰæ keerṫan kari▫ahu nirbaaṇ jee▫o. Finally, the True Guru said, “When I am gone, sing Kirtan in Praise of the Lord, in Nirvana”. ਕੇਸੋ ਗੋਪਾਲ ਪੰਡਿਤ ਸਦਿਅਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਪੜਹਿ ਪੁਰਾਣੁ ਜੀਉ ॥ केसो गोपाल पंडित सदिअहु हरि हरि कथा पड़हि पुराणु जीउ ॥ Késo gopaal pandiṫ saḋi▫ahu har har kaṫʰaa paṛėh puraaṇ jee▫o. Call in the long-haired scholarly Saints of the Lord, to read the sermon of the Lord, Har, Har. ਹਰਿ ਕਥਾ ਪੜੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣੀਐ ਬੇਬਾਣੁ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਗੁਰ ਭਾਵਏ ॥ हरि कथा पड़ीऐ हरि नामु सुणीऐ बेबाणु हरि रंगु गुर भावए ॥ Har kaṫʰaa paṛee▫æ har naam suṇee▫æ bébaaṇ har rang gur bʰaav▫é. Read the sermon of the Lord, and listen to the Lord’s Name; the Guru is pleased with love for the Lord. ਪਿੰਡੁ ਪਤਲਿ ਕਿਰਿਆ ਦੀਵਾ ਫੁਲ ਹਰਿ ਸਰਿ ਪਾਵਏ ॥ पिंडु पतलि किरिआ दीवा फुल हरि सरि पावए ॥ Pind paṫal kiri▫aa ḋeevaa ful har sar paav▫é. Do not bother with offering rice-balls on leaves, lighting lamps, and other rituals like floating the body out on the Ganges; instead, let my remains be given up to the Lord’s Pool. ਹਰਿ ਭਾਇਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਲਿਆ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ਜੀਉ ॥ हरि भाइआ सतिगुरु बोलिआ हरि मिलिआ पुरखु सुजाणु जीउ ॥ Har bʰaa▫i▫aa saṫgur boli▫aa har mili▫aa purakʰ sujaaṇ jee▫o. The Lord was pleased as the True Guru spoke; he was blended then with the all-knowing Primal Lord God. ਰਾਮਦਾਸ ਸੋਢੀ ਤਿਲਕੁ ਦੀਆ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਸਚੁ ਨੀਸਾਣੁ ਜੀਉ ॥੫॥ रामदास सोढी तिलकु दीआ गुर सबदु सचु नीसाणु जीउ ॥५॥ Raamḋaas sodʰee ṫilak ḋee▫aa gur sabaḋ sach neesaaṇ jee▫o. ||5|| The Guru then blessed the Sodhi Ram Das with the ceremonial tilak mark, the insignia of the True Word of the Shabad. ||5|| ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਜਿ ਬੋਲਿਆ ਗੁਰਸਿਖਾ ਮੰਨਿ ਲਈ ਰਜਾਇ ਜੀਉ ॥ सतिगुरु पुरखु जि बोलिआ गुरसिखा मंनि लई रजाइ जीउ ॥ Saṫgur purakʰ jė boli▫aa gursikʰaa man la▫ee rajaa▫é jee▫o. And as the True Guru, the Primal Lord spoke, and the GurSikhs obeyed His Will. ਸਭ ਪਵੈ ਪੈਰੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੇਰੀ ਜਿਥੈ ਗੁਰੂ ਆਪੁ ਰਖਿਆ ॥ सभ पवै पैरी सतिगुरू केरी जिथै गुरू आपु रखिआ ॥ Sabʰ pavæ pæree saṫguroo kéree jiṫʰæ guroo aap rakʰi▫aa. Then, everyone bowed and touched the feet of Ram Das, into whom the Guru infused His essence. ਮੋਹਰੀ ਪੁਤੁ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਇਆ ਰਾਮਦਾਸੈ ਪੈਰੀ ਪਾਇ ਜੀਉ ॥ मोहरी पुतु सनमुखु होइआ रामदासै पैरी पाइ जीउ ॥ Mohree puṫ sanmukʰ ho▫i▫aa Raamḋaasæ pæree paa▫é jee▫o. His son Mohri turned Sunmukh, and became obedient to Him; he bowed, and touched Ram Das’ feet. ਕੋਈ ਕਰਿ ਬਖੀਲੀ ਨਿਵੈ ਨਾਹੀ ਫਿਰਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਆਣਿ ਨਿਵਾਇਆ ॥ कोई करि बखीली निवै नाही फिरि सतिगुरू आणि निवाइआ ॥ Ko▫ee kar bakʰeelee nivæ naahee fir saṫguroo aaṇ nivaa▫i▫aa. And any that did not bow then because of envy - later, the True Guru brought them around to bow in humility. ਹਰਿ ਗੁਰਹਿ ਭਾਣਾ ਦੀਈ ਵਡਿਆਈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ਰਜਾਇ ਜੀਉ ॥ हरि गुरहि भाणा दीई वडिआई धुरि लिखिआ लेखु रजाइ जीउ ॥ Har gurėh bʰaaṇaa ḋee▫ee vadi▫aa▫ee ḋʰur likʰi▫aa lékʰ rajaa▫é jee▫o. It pleased the Guru, the Lord, to bestow glorious greatness upon Him; such was the preordained destiny of the Lord’s Will. ਕਹੈ ਸੁੰਦਰੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਪੈਰੀ ਪਾਇ ਜੀਉ ॥੬॥੧॥ कहै सुंदरु सुणहु संतहु सभु जगतु पैरी पाइ जीउ ॥६॥१॥ Kahæ sunḋar suṇhu sanṫahu sabʰ jagaṫ pæree paa▫é jee▫o. ||6||1|| Says Sundar, listen, O Saints: all the world fell at His feet. ||6||1||