ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਮੂਰਖ ਆਪੁ ਜਣਾਵਹਿ ॥
भगति करहि मूरख आपु जणावहि ॥
Bʰagaṫ karahi moorakʰ aap jaṇaavėh.
The fools perform devotional worship by showing off;
|
ਨਚਿ ਨਚਿ ਟਪਹਿ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥
नचि नचि टपहि बहुतु दुखु पावहि ॥
Nach nach tapėh bahuṫ ḋukʰ paavahi.
they dance and dance and jump all around, but they only suffer in terrible pain.
|
ਨਚਿਐ ਟਪਿਐ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
नचिऐ टपिऐ भगति न होइ ॥
Nachi▫æ tapi▫æ bʰagaṫ na ho▫é.
By dancing and jumping, devotional worship is not performed.
|
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਭਗਤਿ ਪਾਏ ਜਨੁ ਸੋਇ ॥੩॥
सबदि मरै भगति पाए जनु सोइ ॥३॥
Sabaḋ maræ bʰagaṫ paa▫é jan so▫é. ||3||
But one who dies in the Word of the Shabad, obtains devotional worship. ||3||
|
ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਭਗਤਿ ਕਰਾਏ ਸੋਇ ॥
भगति वछलु भगति कराए सोइ ॥
Bʰagaṫ vachʰal bʰagaṫ karaa▫é so▫é.
The Lord is the Lover of His devotees; He inspires them to perform devotional worship.
|
ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਖੋਇ ॥
सची भगति विचहु आपु खोइ ॥
Sachee bʰagaṫ vichahu aap kʰo▫é.
True devotional worship consists of eliminating selfishness and conceit from within.
|
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਸਭ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
मेरा प्रभु साचा सभ बिधि जाणै ॥
Méraa parabʰ saachaa sabʰ biḋʰ jaaṇæ.
My True God knows all ways and means.
|
ਨਾਨਕ ਬਖਸੇ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥੪॥੪॥੨੪॥
नानक बखसे नामु पछाणै ॥४॥४॥२४॥
Naanak bakʰsé naam pachʰaaṇæ. ||4||4||24||
O Nanak! He forgives those who recognize the Naam. ||4||4||24||
|
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
गउड़ी गुआरेरी महला ३ ॥
Ga▫oṛee gu▫aaréree mėhlaa 3.
Gauree Gwaarayree, Third Mehl:
|
ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਧਾਤੁ ਮਰਿ ਜਾਇ ॥
मनु मारे धातु मरि जाइ ॥
Man maaré ḋʰaaṫ mar jaa▫é.
When someone kills and subdues his own mind, his wandering nature is also subdued.
|
ਬਿਨੁ ਮੂਏ ਕੈਸੇ ਹਰਿ ਪਾਇ ॥
बिनु मूए कैसे हरि पाइ ॥
Bin moo▫é kæsé har paa▫é.
Without such a death, how can one find the Lord?
|
ਮਨੁ ਮਰੈ ਦਾਰੂ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥
मनु मरै दारू जाणै कोइ ॥
Man maræ ḋaaroo jaaṇæ ko▫é.
Only a few know the medicine to kill the mind.
|
ਮਨੁ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਬੂਝੈ ਜਨੁ ਸੋਇ ॥੧॥
मनु सबदि मरै बूझै जनु सोइ ॥१॥
Man sabaḋ maræ boojʰæ jan so▫é. ||1||
One whose mind dies in the Word of the Shabad, understands Him. ||1||
|
ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥
जिस नो बखसे दे वडिआई ॥
Jis no bakʰsé ḋé vadi▫aa▫ee.
He grants greatness to those whom He forgives.
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुर परसादि हरि वसै मनि आई ॥१॥ रहाउ ॥
Gur parsaaḋ har vasæ man aa▫ee. ||1|| rahaa▫o.
By Guru’s Grace, the Lord comes to dwell within the mind. ||1||Pause||
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਣੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥
गुरमुखि करणी कार कमावै ॥
Gurmukʰ karṇee kaar kamaavæ.
The Gurmukh practices doing good deeds;
|
ਤਾ ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਸੋਝੀ ਪਾਵੈ ॥
ता इसु मन की सोझी पावै ॥
Ṫaa is man kee sojʰee paavæ.
Thus, he comes to understand this mind.
|
ਮਨੁ ਮੈ ਮਤੁ ਮੈਗਲ ਮਿਕਦਾਰਾ ॥
मनु मै मतु मैगल मिकदारा ॥
Man mæ maṫ mægal mikḋaaraa.
The mind is like an elephant, drunk with wine.
|
ਗੁਰੁ ਅੰਕਸੁ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲਣਹਾਰਾ ॥੨॥
गुरु अंकसु मारि जीवालणहारा ॥२॥
Gur ankas maar jeevaalaṇhaaraa. ||2||
The Guru is the rod which controls it, and shows it the way. ||2||
|
ਮਨੁ ਅਸਾਧੁ ਸਾਧੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥
मनु असाधु साधै जनु कोइ ॥
Man asaaḋʰ saaḋʰæ jan ko▫é.
The mind is uncontrollable; how rare are those who subdue it.
|
ਅਚਰੁ ਚਰੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
अचरु चरै ता निरमलु होइ ॥
Achar charæ ṫaa nirmal ho▫é.
Those who control the difficult mind become pure.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਇਆ ਸਵਾਰਿ ॥
गुरमुखि इहु मनु लइआ सवारि ॥
Gurmukʰ ih man la▫i▫aa savaar.
The Gurmukhs embellish and beautify this mind.
|
ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਤਜੇ ਵਿਕਾਰ ॥੩॥
हउमै विचहु तजे विकार ॥३॥
Ha▫umæ vichahu ṫajé vikaar. ||3||
They eradicate egotism and corruption from within. ||3||
|
ਜੋ ਧੁਰਿ ਰਾਖਿਅਨੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥
जो धुरि राखिअनु मेलि मिलाइ ॥
Jo ḋʰur raakʰi▫an mél milaa▫é.
Those who, by preordained destiny, are united in the Lord’s Union,
|
ਕਦੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥
कदे न विछुड़हि सबदि समाइ ॥
Kaḋé na vichʰuṛėh sabaḋ samaa▫é.
are never separated from Him again; they are absorbed in the Shabad.
|
ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਆਪੇ ਹੀ ਜਾਣੈ ॥
आपणी कला आपे ही जाणै ॥
Aapṇee kalaa aapé hee jaaṇæ.
He Himself knows His Own Almighty Power.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥੪॥੫॥੨੫॥
नानक गुरमुखि नामु पछाणै ॥४॥५॥२५॥
Naanak gurmukʰ naam pachʰaaṇæ. ||4||5||25||
O Nanak! The Gurmukh realizes the Naam, the Name of the Lord. ||4||5||25||
|
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
गउड़ी गुआरेरी महला ३ ॥
Ga▫oṛee gu▫aaréree mėhlaa 3.
Gauree Gwaarayree, Third Mehl:
|
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਜਗੁ ਬਉਰਾਨਾ ॥
हउमै विचि सभु जगु बउराना ॥
Ha▫umæ vich sabʰ jag ba▫uraanaa.
The entire world has gone insane in egotism.
|
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨਾ ॥
दूजै भाइ भरमि भुलाना ॥
Ḋoojæ bʰaa▫é bʰaram bʰulaanaa.
In the love of duality, it wanders deluded by doubt.
|
ਬਹੁ ਚਿੰਤਾ ਚਿਤਵੈ ਆਪੁ ਨ ਪਛਾਨਾ ॥
बहु चिंता चितवै आपु न पछाना ॥
Baho chinṫaa chiṫvæ aap na pachʰaanaa.
The mind is distracted by great anxiety; no one recognizes one’s own self.
|
ਧੰਧਾ ਕਰਤਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਵਿਹਾਨਾ ॥੧॥
धंधा करतिआ अनदिनु विहाना ॥१॥
Ḋʰanḋʰaa karṫi▫aa an▫ḋin vihaanaa. ||1||
Occupied with their own affairs, their nights and days are passing away. ||1||
|
ਹਿਰਦੈ ਰਾਮੁ ਰਮਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ॥
हिरदै रामु रमहु मेरे भाई ॥
Hirḋæ raam ramhu méré bʰaa▫ee.
Meditate on the Lord in your hearts, O my Siblings of Destiny.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुरमुखि रसना हरि रसन रसाई ॥१॥ रहाउ ॥
Gurmukʰ rasnaa har rasan rasaa▫ee. ||1|| rahaa▫o.
The Gurmukh’s tongue savors the sublime essence of the Lord. ||1||Pause||
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਜਿਨਿ ਰਾਮੁ ਪਛਾਤਾ ॥
गुरमुखि हिरदै जिनि रामु पछाता ॥
Gurmukʰ hirḋæ jin raam pachʰaaṫaa.
The Gurmukhs recognize the Lord in their own hearts;
|
ਜਗਜੀਵਨੁ ਸੇਵਿ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਜਾਤਾ ॥
जगजीवनु सेवि जुग चारे जाता ॥
Jagjeevan sév jug chaaré jaaṫaa.
they serve the Lord, the Life of the World. They are famous throughout the four ages.
|
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥
हउमै मारि गुर सबदि पछाता ॥
Ha▫umæ maar gur sabaḋ pachʰaaṫaa.
They subdue egotism, and realize the Word of the Guru’s Shabad.
|
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ॥੨॥
क्रिपा करे प्रभ करम बिधाता ॥२॥
Kirpaa karé parabʰ karam biḋʰaaṫaa. ||2||
God, the Architect of Destiny, showers His Mercy upon them. ||2||
|
ਸੇ ਜਨ ਸਚੇ ਜੋ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥
से जन सचे जो गुर सबदि मिलाए ॥
Sé jan saché jo gur sabaḋ milaa▫é.
True are those who merge into the Word of the Guru’s Shabad;
|
ਧਾਵਤ ਵਰਜੇ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥
धावत वरजे ठाकि रहाए ॥
Ḋʰaavaṫ varjé tʰaak rahaa▫é.
they restrain their wandering mind and keep it steady.
|
ਨਾਮੁ ਨਵ ਨਿਧਿ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਏ ॥
नामु नव निधि गुर ते पाए ॥
Naam nav niḋʰ gur ṫé paa▫é.
The Naam, the Name of the Lord, is the nine treasures. It is obtained from the Guru.
|
ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥੩॥
हरि किरपा ते हरि वसै मनि आए ॥३॥
Har kirpaa ṫé har vasæ man aa▫é. ||3||
By the Lord’s Grace, the Lord comes to dwell in the mind. ||3||
|
ਰਾਮ ਰਾਮ ਕਰਤਿਆ ਸੁਖੁ ਸਾਂਤਿ ਸਰੀਰ ॥
राम राम करतिआ सुखु सांति सरीर ॥
Raam raam karṫi▫aa sukʰ saaⁿṫ sareer.
Chanting the Name of the Lord, Ram, Ram, the body becomes peaceful and tranquil.
|
ਅੰਤਰਿ ਵਸੈ ਨ ਲਾਗੈ ਜਮ ਪੀਰ ॥
अंतरि वसै न लागै जम पीर ॥
Anṫar vasæ na laagæ jam peer.
He dwells deep within - the pain of death does not touch Him.
|
ਆਪੇ ਸਾਹਿਬੁ ਆਪਿ ਵਜੀਰ ॥
आपे साहिबु आपि वजीर ॥
Aapé saahib aap vajeer.
He Himself is our Lord and Master; He is His Own Advisor.
|
ਨਾਨਕ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰ ॥੪॥੬॥੨੬॥
नानक सेवि सदा हरि गुणी गहीर ॥४॥६॥२६॥
Naanak sév saḋaa har guṇee gaheer. ||4||6||26||
O Nanak! Serve the Lord forever; He is the treasure of glorious virtue. ||4||6||26||
|
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
गउड़ी गुआरेरी महला ३ ॥
Ga▫oṛee gu▫aaréree mėhlaa 3.
Gauree Gwaarayree, Third Mehl:
|
ਸੋ ਕਿਉ ਵਿਸਰੈ ਜਿਸ ਕੇ ਜੀਅ ਪਰਾਨਾ ॥
सो किउ विसरै जिस के जीअ पराना ॥
So ki▫o visræ jis ké jee▫a paraanaa.
Why forget Him, unto whom the soul and the breath of life belong?
|
ਸੋ ਕਿਉ ਵਿਸਰੈ ਸਭ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥
सो किउ विसरै सभ माहि समाना ॥
So ki▫o visræ sabʰ maahi samaanaa.
Why forget Him, who is all-pervading?
|
ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਦਰਗਹ ਪਤਿ ਪਰਵਾਨਾ ॥੧॥
जितु सेविऐ दरगह पति परवाना ॥१॥
Jiṫ sévi▫æ ḋargėh paṫ parvaanaa. ||1||
Serving Him, one is honored and accepted in the Court of the Lord. ||1||
|
ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
हरि के नाम विटहु बलि जाउ ॥
Har ké naam vitahu bal jaa▫o.
I am a sacrifice to the Name of the Lord.
|
ਤੂੰ ਵਿਸਰਹਿ ਤਦਿ ਹੀ ਮਰਿ ਜਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
तूं विसरहि तदि ही मरि जाउ ॥१॥ रहाउ ॥
Ṫooⁿ visrahi ṫaḋ hee mar jaa▫o. ||1|| rahaa▫o.
If I were to forget You, at that very instant, I would die. ||1||Pause||
|
ਤਿਨ ਤੂੰ ਵਿਸਰਹਿ ਜਿ ਤੁਧੁ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ॥
तिन तूं विसरहि जि तुधु आपि भुलाए ॥
Ṫin ṫooⁿ visrahi jė ṫuḋʰ aap bʰulaa▫é.
Those whom You Yourself have led astray, forget You.
|
